Μελέτη Περίπτωσης 2 – Ο καρκίνος του μαστού (καρκίνος του μαστού) με μεταστάσεις

Γυναίκα ασθενής, 30 ετών με καρκίνο του μαστού με μεταστάσεις

Χτύπησε τη νεαρή Ολλανδέζα ασθενή ως ένα σοκ όταν ανακάλυψαν στην διάγνωση τον καρκίνο του μαστού, τον Φεβρουάριο του 2007. Αμέσως υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση του μαστού ακολουθούμενη από χημειοθεραπεία.

Τα αποτελέσματα πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση ήταν καταστροφικές: Αν και οι γιατροί μπόρεσαν να βγάλουν στην επέμβαση όλο τον όγκο στον υγιή ιστό, αλλά ήταν ήδη όλες οι λεμφαδένες που αφαιρέθηκαν επίσης με τον καρκίνο μολυσμένες. Στο σύνολο από 17 λεμφαδένες ήταν όλες με καρκινικών κυττάρων μολυσμένες. Προφανώς, ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί πολύ γρήγορα στο σώμα. Σύμφωνα με το σχέδιο της συμβατικής ιαρικής η ασθενής έκανε χημειοθεραπεία μέχρι τον Ιούνιο του 2007 με το Herceptin.

Για ολοκλήρωση στο τέλος της συμβατικής ιατρικής τον Ιούνιο του 2008 έκαναν οι γιατροί στην Ολλανδία εξέτασης ελέγχου. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά οστικές μεταστάσεις στη σπονδυλική στήλη. Οι ογκολόγοι της γυναίκας στην Ολλανδία θα μπορούσανε τώρα να της προτίνουνε ακτινοβολία του οστού. Δυστυχώς πιθανότητες ίασης δεν έδωσαν στην νέα Ολλανδέζα.

Έτσι, η ίδια τότε 30 ετών, δεν ήταν ικανοποιημένη. Μαζί με όλη την οικογένεια και τους συγγενείς της ψάξανε για άλλες μεθόδους θεραπείας. Έτσι βρήκαν τελικά το δρόμο τους στην κλινική του γιατρού Dr. med. Siebenhüner στην Φρανκφούρτη.

Εδώ στην κλινική της Φρανκφούρτης με λεπτομέριες ενημέρωσαν την Ολλανδέζα για τις διάφορες επιλογές της ολιστικής θεραπείας του καρκίνου. Μαζί με τους γιατρούς, αποφάσισε η νέα ασθενή για την θεραπεία της υπερθερμίας με συνδυασμό της IPT (δηλαδή της χαμηλής δόσης της χημειοθεραπείας με ινσουλίνη).

Η θεραπεία δυνάμωσε στην νέα γυναίκα πόλη όταν εστάθηκε βοήθια. Aλλά συνεχισοντας να καταπολέμηση τον καρκίνο της εντάχθηκε γρήγορα μια πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση.

Τον Απρίλιο του 2009, ένας έλεγχος του ΡΕΤ-scan που έχει διεξήχθη στη Γερμανία, το οποίo έφερε ένα εκπληκτικό και τόσο θετικό αποτέλεσμα: όλο το φάσμα που περιγράφηκε προηγουμένως στους σπονδύλους δεν είναι πλέον ανιχνεύσιμη, και ακόμη καλύτερο νέο ήταν, πως σε όλο το σώμα δεν βρέθηκε πλέον καμία σημείωση δραστικότηταs ενός όγκου.